Bonsai Devrimi
Eti isteriz ve arzularız
Yedikten sonra hiç istemeyiz
Dişlerle bir güzel buluşur et
En ince liflerine kadar çiğnenir
Mideye indikten sonra
Kanı kanımıza karıştıktan sonra
Durgunluk ve pişmanlık
Nereye saldıracağını bilmeyen bir telaş
Kendimi neyle tanımlasam şimdi?
Et bitti
Nerede o çok istemiş ola geldiğim et?
Kürdanlar ve sindirim çalışmaları
Az önce istiyordum
Artık sindiriyorum ve
Hiç mi hiç istemiyorum
Ama yarın yine isteyeceğim
Bunu biliyorum
Bedenim bilmiyor
Bilecek
Terbiyelenecek
Otlarla idare edecek
Kanına yeni kan çekmeyecek
Sonradan istemeyeceği şeyleri
Geçici olarak istememeyi öğrenecek
Sadece dişlediği şeyler ile yenilenmeyecek
Etcil arzular
Otcul yetinmelere dönüşecek
Şiddet
Pasif Bonzailerle törpülenecek
Makaslarla budanan Bonzailer
Toprağa uyum sağlamak için
Biraz daha yeşermek için
Küçükken büyük kalabilmek için
Veya tam tersi...
Fakirler ete o kadar özendilerki
Zenginler bile seçimlerini değiştirdiler
Fakirler etcil
Zengiler planlı programlı ve resmen
Otcul Oldular
Kalp ritmine iyi gelen otları
Az kanlı Balıkları
Okaynuslardan getirdikleri yararlı tuzlarla birleştiren
Kaç gemici birlirsiniz?
Otcul kalanlar iktidar koruma hırsından uzaklaştıkça
Etcillerin arzu dolu saldırıları karşısında
Kürdanların mideye ittiği
Safralar haline dönüştüler
Hem sağlıklı kalıp hem iktidar korumak o kadar kolay değildir
Burjuvalar et yemeden burjuva olamazlardı
Aristokratların tabakta bıraktıkları
Beyinlerini kansız bırakmış olmalı
Bu Bonsaileri budamak
Burjuvalara kaldı
Etsiz günleri yad eden dünün işçileri
Yeryüzünün tüm çiftçileri
Et uğruna sürülen topraklar
Yağlanan makineler
Bonsai devriminin
En yüce komutanları
Adaletsizliğe karşı gereken tepkiyi
Sebzelerden toplayın
Yoksa kan çıkar
Ve bu diğer kanları besler
posted by sinanevcan at 11:43 PM
|
0 comments
