Monday, February 01, 2010

Beni anlayan biri

Mürekkebi en iyi kağıt anlar. İçine çekerken ve de tutarken üzerinde. Hem görünür kılarak herkese, hem de hücrelerine nüfuz ettirterek ağırlar mürekkebi.

Şiddeti ve de dayağı en iyi vücutlar algılar, mosmor olmuş, bezmiş, boyun eğmiş vücutlar, beyinleriyle bu sinmişliğe ortak olan vücutlar. Daha pansıman yapamadan yeni yaralar açılır, cerahatlı, kıpkırmızı mosmor, çaresiz. Serinkanlı bir şiddetin açtığı travma oluklarından yeni ve yepyeni şevkatler, yepyeni şiddetler süzülür gider vücut ve nöronlar boyunca.

Beni en iyi boşluklar anlar, girdapların içerisinde anlamsızca süzülürken tutunduğum hava boşlukları. Birkaç metre irtifa kaybettiren ama sonunda dengeye oturtan, kaybedilen irtifaya hacmen anlam kazandıran boşluklar.

İçine çeken ve barındıran toprak ana, gezen ve meydan okuyan devlet baba. Uzlaşırlar toprakta ve sınırda.