KARAMEL

Belki tüylerinden şikayet ettim
Durup durup parmaklarımın içine kadar yalamandan
Her eve geldiğimde karşılık beklemeden sevgiyle üstüme atlamandan

Her gün seni gezdirmekten yoruldum belki
Her seyahatten önce sana iyi bakabilecek birini ayarlamaktan
Seni evde uzun saatler yalnız bırakmaktan
Her evden çıkışımda o hüzünlü ve masum bakışını görmekten
Kalbime saplanan hisler
Beynimi kemiren seni haketmediğim fikri.

Akşam beraber yatağa girdiğimizde ve sana sarıldığımda
Hızlı hızlı nefeslerin yüzümde
Sevgiyle sırtıma attığın tüylü patilerin

Dışarı çıkmak için yaptığın Apaçi dansları
Kalinka eşliğinde giderdiğin ihtiyaç
Her müzikte kuyruğunla tuttuğun tempolar
Asto denildiğinde terbiyeli bir şekilde tenezzül etmediğin kemik
Esnediğinde çıkan kemani ses
Ve gözünden eksik olmayan yaşlarınla
Bil ki seni çok sevdim KARAMEL

Ve de daima seveceğim.