M'as tu vu? Gördün mü beni?

Katastrofik sonları olgunca hazmetmek ve de yutmak kolay değil.

Örnek mi...Pop müzik tarihi:

Seni artık sevmiyorum
Sensiz de iyiyim
Sensiz de yaşarım
Sen kimsin
sen bittin
Sana ihtiyacım yok.

İçinde "senlerle dolu bir kainat"

Seni artık sevmiyorum ama sen bunu bilmelisin çünkü sevmediğimi bilmende seni bana döndürecek bir yol var.

Sensiz de yaşarım ama bunu mutlaka bil ki, eğerr bilmessen belki yeniden beraber yaşayamayız.

Sana ihtiyacım yok ama bunu illa ki öğrenmen lazım, belki o zaman uyanır ve de beni seversin.

Yani sevgili okuyucular ve ben; pop müzik tarihinin yarısı külliyen yalana dayanır.

Seni sevmiyorum yalanı aslında seni seviyorum şarkısıdır yoksa sevmediğine niye şarkı yapasın

Sana ihtiyacım yok, sensizde yaşarım ..... gibi yalanlar aslında tam yalan değildir hakikaten "onsuz da yaşanır" ama işin yalan kısmı şuradan gelir: Onla yaşamak varken neden onsuz yaşayayayım demek ister burada aslında duygularına yenik düşmüş yorumcu.

Aslında her şey şu kapıya çıkar....Gördün mü beni. Bak sensizde yaşıyorum. Bak, bak ve takdir et, bak ve duygularını bana karşı uyandır. Psikolojik iktidar oyunumda yeniden oltaya gel...