Kıbrıs'da Yerleşikler Sorunu

Kıbrıs'daki yerleşikler sorununu bir kültürel sorun olarak görmekte diretiyor Kıbrıslı Türkler.

Onlara göre Hatay'dan, Diyarbakır'dan, Türkiye'nin doğusundaki bilimum şehirden adaya suç ve kültürsüz bir yaşam tarzı taşıyor bu yerleşikler.

Aslına bakarsanız bu sözler aynı İstanbul'da Nişantaşı'nda yaşayan bir beyaz Türk'ün, Dolapdere'den, Fatih'ten, Küçük Çekmece'den mahallesine gelen bir insandan yakınmasına benziyor...

Sorun temelinde sınıfsal.

Paris'de Trocadero'da yaşayan bir Cumhuriyetçi Fransız, Barbes'de yaşayan siyahın mahallesine gelmesine de aynı şekilde burun kıvırır.

Huzurlu ve güvenli yaşam, pahalı arabalar, alarmlı evler, mutlu bir azınlık...

Plajlarda cinselliğe aç Anadolu insanı, ojeli pedikürlü parmakları dikizliyor.

Kıbrıslı Türk rahatsız.

Arabası bozulduğunda elleri kirlenen Anadolu 'dan gelen çocuk yaştaki Türkiye'li

Çöpünü toplayan Doğu kökenli Türkiye'li

Ama yine de plajı varlığıyla kirletmemeli

Kıbrıslı Türk rahatsız olur.

Nişantaşlı rahatsız olur.

Kumar'a gelen Türkiye'li veya kıbrıslı Rum rahatsız olur

Zaten bir avuç kalan Kıbrıslı Türk ülkeden kaçar, azınlık durumuna düşer, Kültürünü kaybeder.


Halbuki Kıbrıslı Türk cam bir fanusda, paralı, zengin, huzurlu, rahatsız edilmeden yaşamalı. Türk ordusu onu korumalı ama ondan bir şey talep etmemeli.

Doğu Kökenli Türk kanalizasyonlarını temizlemeli ama şehirlerinden ve plajlarından uzak durmalı.

Batırılan hava yolu şirketlerinden emperyalist Türkiye şirketleri uzak durmalı, onlar kendilerini kurtarır nasıl olsa.

Nasıl Etiler, Bebek, Yeniköy sakinleri Avcılar'dan işçi getirtiyor ve de akşam bu işçiler geri Avcılar'a dönüyorlarsa.

Hatay'dan gelen işçi de mesai sonrası Hatay'a dönüp sabah gemiyle yeniden Girne'ye gelsin bari. Kıbrıs'lı Türk için yerleşik sorunu belki çözülür...