BOBOLOJİ

BOBO küçük ve asil bir ruhtu

Hayatın sorumluluğunu fazlasıyla almış

Bazı şeylere hakkı olduğunu, bazı şeylere hakkı olmadığını düşünebilecek kadar olgun

Bir o kadar da çocuk ve hata yapmayı özleyen bir çocuk gibi.

Şantiye çalışanları takmıştı ona BOBO adını.

Tuttukları takıma referans verir gibi.

Gel BOBO git BOBO

Şantiyeciler ondan sıkıldı

Daha doğrusu BOBO gerçek bir sevgi buldu

Tüylü burnu, bol kirpikli gözleri o sevgiye yapıştı.

O sevgiyle büyüyen diğer tüylü burunlara alıştı

Ama BOBO'nun sınırlarını bilmesi gerekiyordu

Şımarık olamayacak kadar dikkatli olması gerekiyordu

Çocuk gibi şımarırken bile dur deyince durması gerekiyordu

Hastalığında bile sorun çıkarmadan sessizce ve sedasızca susması gerekiyordu

Havlamasında bile acıyla karışık bazı korkuları ses tonuna yansıtmaması gerekiyordu

Olgunca yaşayıp

Çabucak ve olgunca ölmesi gerekiyordu

Saçmalık yapacak vakit bulamadan

Çekip gitmesi gerekiyordu

Sakince, sessizce, olgunca

Küçük prens gibi

Sevgiyi tam tattığı yerde yok olması gerekiyordu

Sessizce ve yürek deşerek...